Eerste Late Harvest bij de Apostelhoeve door warm 2018

Nederland wijnland? Echt wel! Er komen steeds meer mooie wijnen uit dit niet meer zo koele kikkerlandje. Het bekendste en oudste wijnhuis is de Apostelhoeve. Deze maand bottelden ze hun laatste wijnen van 2018. Reden temeer voor wijnwinkel Bovino om mij samen met een aantal andere (wijn)bloggers uit te nodigen voor een bezoek. Inclusief proeverij natuurlijk.

Aan de rand van Maastricht, bovenop de Louwberg met weids uitzicht over de stad, liggen de wijngaarden van de Apostelhoeve. Hoewel ik de wijnen en het wijnhuis al ken, was ik hier nog nooit geweest. Zodra je het smalle landweggetje af bent en de stad achter je hebt gelaten, waan je je in Frankrijk. Glooiende heuvels met wijnstokken, de wijnboerderij met grote binnenplaats en huishond die braaf op je ligt te wachten en om het plaatje af te maken een strak blauwe lucht .

Tekst gaat verder onder de foto’s.

• 

• 

Wijnmaker Robin Hulst (23) ontvangt ons in het proeflokaal met een glas bubbels: Riesling Brut uit 2017. Nog geen 2018, want die ligt nog in de kelder voor de tweede vergisting. Wat een fijn begin van dit bezoek. De riesling heeft een verfijnde, zachte bubbel dankzij de grote hoeveelheid kalk in de mergelgronden rondom de Apostelhoeve.

Grote oogst in 2018

Nog voordat de groep compleet is, gaat het gesprek al over oogstjaar 2018. Was dat echt zo’n goed jaar als iedereen zegt? Ja en nee. “Het was een bijzonder jaar”, vat Robin samen. “We hebben noodgedwongen een Late Harvest moeten maken, omdat het gewoon te warm was.” Door de hoge temperaturen en een flink tekort aan water zat er in de druiven te veel suiker en verloren ze hun zuren. “Wel hadden we 15.000 liter meer wijn, maar daardoor juist weer te weinig vaten. En die kwamen boeren in heel Europa tekort, vanwege de grote oogsten.” Gelukkig wist de familie Hulst in Duitsland nog een reeks rvs-tanks op de kop te tikken bij een wijnboer die failliet was gegaan en zijn die extra liters wijn gered.

Tekst gaat verder onder de foto’s.

• 

• 

Opa Hugo

Tijdens het gesprek valt het gelijk op hoe gepassioneerd Robin is. Maar ja, wat wil je als het wijnmaken je bijna met de paplepel is ingegoten? Het is namelijk opa Hugo Hulst die in 1970 de stoute schoenen aantrok en de eerste 400 wijnranken plantte. Een idee van diens vriend en Belgische wijnmaker Jean Bellefroid. Daarmee had de Apostelhoeve de eerste wijngaard in Nederland. Vier jaar later werden de eerste wijnen gemaakt. “Super zuur”, lacht Robin. “Het was net bitter lemon met een beetje alcohol.”

Groei

Dat valt niet te zeggen van de wijnen die vandaag de dag worden gemaakt. De kwaliteit is omhoog gegaan en het bedrijf is behoorlijk gegroeid. Waar opa begon met 400 stokken, is er inmiddels dik 11,5 hectare aan wijngaarden en worden er negen soorten wijn gemaakt van de druiven müller-thurgau, auxerrois, pinot gris én riesling. De eerste jaren dat opa Hugo die riesling plukte, moest hij tot ver in de herfst wachten met oogsten. Zelfs toen alle bladeren waren gevallen, waren de druiven nog te zuur voor een lekkere wijn. Maar in 2018 deden de suikerwaardes van de druif niet onder voor die van top wijnmakers uit Duitsland.

Tekst gaat verder onder de foto’s.

• 

• 

• 

‘Familieruzie in een fles’

De warmte zorgde alleen dus ook voor de nodige problemen. Want naast een tekort aan water en te hoge temperaturen was er nog de vroege oogst. De druiven waren rijp, maar welk ras moest als eerst worden geplukt? Robin: “Mijn vader (Mathieu) wilde eerst de auxerrois oogsten, mijn opa de müller-thurgau en ik de pinot gris. Die laatste zat al te hoog qua suikergehalte, maar uiteindelijk begonnen we toch zoals mijn vader wilde.” Het gevolg: de pinot gris is een soort buitenbeentje geworden.

“Onze familieruzie in een fles”, noemt Robin het gekscherend. “Meer body en minder zuren dan we normaal zouden willen.” Voordeel was wel dat er daardoor voor het eerst een Late Harvest gemaakt is van de pinot gris. Een beetje in de stijl van Sauternes, gerijpt op vergelijkbare vaten, vult vader Mathieu aan. Met maar liefst 100 gram restsuiker overduidelijk de zoetste van alle wijnen.

Tekst gaat verder onder de foto’s.

• 

• 

• 

• 

2018 bij de Apostelhoeve

Na een uitgebreide rondleiding door de wijngaarden en kelder (die alweer bijna uit zijn voegen barst, ondanks een uitbreiding in 2006) is het tijd om de wijnen te proeven. We beginnen bij de meest frisse wijn, de Müller-Thurgau 2018. Dankzij de kalkrijke mergelgrond heeft deze wijn net als de andere een lichte sprankeling. Hij ruikt wat grassig, heeft muskaattonen en doet verder denken aan perzik, grapefruit, ananas en gele appel. De wijn heeft een lange afdronk met aangenaam bittertje op het einde.

Daarna volgt de Auxerrois 2018, ook wel het broertje van de pinot blanc genoemd. De wijn heeft een lichte body, veel mineraliteit en behoorlijk wat zuren. Qua smaak zit hij in de hoek van het witte fruit: appel, peer, citroen en witte perzik. Een duidelijk verschil met de Riesling 2018 (mijn favoriet). Die ruikt een stuk weelderiger naar vlierbloesem, perzik, citrus, grapefruit en een beetje passievrucht. Bovendien heeft deze de perfecte balans in fruit, zuren en zoet. Al kan hij nog prima een paar jaar rijpen op de fles!

Tekst gaat verder onder de foto’s.

• 

• 

• 

• 

Pinot Gris

Door naar de familieruzie in een fles, de pinot gris. In 2018 zijn daar dus drie varianten van gemaakt. De ‘gewone’ pinot gris, eentje gerijpt op eikenhouten vaten en de zoete Late Harvest. Allereerst de frisse Pinot Gris. De wijn heeft volgens Robin en zijn vader meer tropisch fruit dan normaal en ruikt naar lychee, mango en ananas. Ergens doet hij me ook denken aan witte asperges, maar misschien komt dat wel omdat ik daar gewoon zin in heb. Ondanks het hogere suikergehalte heeft de wijn nog veel zuren, hartige tonen en veel intensiteit.

De Pinot Gris Barrique 2018 is compleet anders. Hij is pas de dag voor ons bezoek (op 15 mei) gebotteld nadat hij zeven maanden op hout had gerijpt. De wijn heeft nog wat tijd nodig en is niet helemaal in balans, het hout overheerst nog. Maar potentie heeft -ie! Tot slot krijgen we de eer om als een van de eersten de Late Harvest Pinot Gris te proeven, waarvan 2.800 kleine flessen zijn gemaakt. De geur doet denken aan de bananensnoepjes van Haribo: tropisch, maar met een fijn zuurtje. De wijn smaakt heerlijk, heeft tonen van mango, lychee, rozijnen en mandarijn en heeft een goede balans in zoet en zuur. Heerlijk bij een stukje blauwschimmelkaas.

Café Sjiek

Na de volledige proefronde stappen we met zijn allen in de BMW-taxi’s van De Maasche Echt (geregeld door Bovino) en rijden we naar café Sjiek in hartje Maastricht. Daar krijgen we bij de aspergelunch tot slot nog het paradepaardje te proeven: Cuvée XII 2018. Een blend van müller-thurgau (40%), pinot gris (30%) en auxerrois (30%). Bloemig, een kleine sprankeling door de auxerrois en ietwat kruidig door de pinot gris. Yes, deze wijn gaat hand-in-hand met klassieke Limburgse asperges met gekookte ham.

Voor dit bezoek heeft Toost aan Tafel een uitnodiging gehad van Bovino. Zelf proeven? De wijnen zijn hier te koop. De website van de Apostelhoeve is hier te bezoeken.